บทความผีดิบ

โศกนาฏกรรมประวัติศาสตร์ที่ถูกลืมของซอมบี้

ในบทดั้งเดิมของNight of the Living Deadของปี 1968 ผู้กำกับ George A. Romero อ้างถึงคู่อริที่กินเนื้อของเขาว่าเป็น "ปอบ" แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางจากการเปิดตัวซอมบี้เข้าสู่จิตวิญญาณแห่งวัฒนธรรม

แต่มันก็ไม่ได้ติดตามจนกว่า 10 ปีต่อมาผู้บริโภคฝันร้ายแห่งรุ่งอรุณแห่งความตายที่โรเมโรจะใช้คำนี้ ในขณะที่สร้างภาพยนตร์เรื่องแรกโรเมโรเข้าใจซอมบี้แทนที่จะเป็นทาสชาวไฮติที่ปรากฎในภาพยนตร์สยองขวัญเบลาลูโกซีปี 1932 เรื่องWhite Zombie

เมื่อถึงเวลารุ่งอรุณแห่งความตายได้รับการปล่อยตัวในปี 2521 กระแสวัฒนธรรมได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงและโรเมโรได้สร้างนวัตกรรมใหม่ให้กับผู้ชมชาวอเมริกัน 15 ปีที่ผ่านได้เห็นภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์รวมทั้งฌอนตาย 28 Days Later, สงครามโลกครั้งที่ Z, Zombieland ชีวิตหลังจากที่เบ ธ iZombie,และแม้กระทั่งการที่จะเกิดขึ้นความภาคภูมิใจและความอยุติธรรมและซอมบี้

แต่ตำนานซอมบี้นั้นเก่าแก่และหยั่งรากลึกกว่าในประวัติศาสตร์มากกว่าส่วนโค้งที่กระพริบตาของวัฒนธรรมป๊อปอเมริกัน มันปรากฏตัวครั้งแรกในเฮติในศตวรรษที่ 17 และ 18 เมื่อประเทศเป็นที่รู้จักในนาม Saint-Domingue และปกครองโดยฝรั่งเศสซึ่งลากทาสชาวแอฟริกันเพื่อทำงานในไร่อ้อย การเป็นทาสใน Saint-Domingue ภายใต้ฝรั่งเศสนั้นโหดร้ายเป็นอย่างมาก: ครึ่งหนึ่งของทาสที่นำเข้ามาจากแอฟริกาถูกฆ่าตายภายในไม่กี่ปีซึ่งนำไปสู่การจับกุมและนำเข้ามากขึ้น ในหลายร้อยปีนับ แต่นั้นมาตำนานซอมบี้ได้ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในวัฒนธรรมป๊อปของอเมริกาในแบบที่ทำให้ต้นกำเนิดของมันขาวกระจัดกระจาย

อสูรดั้งเดิมที่กินสมองนั้นเป็นทาสไม่ใช่เพื่อเนื้อหนังของคนอื่น แต่เป็นของเขาเอง ต้นแบบของซอมบี้ที่ปรากฏในเฮติและสะท้อนความไร้มนุษยธรรมที่มีอยู่ตั้งแต่ปี 1625 ถึงปี 1800 เป็นภาพของความทุกข์ยากและการปราบปรามของทาสชาวแอฟริกัน ทาสชาวไฮติเชื่อว่าการตายจะปล่อยพวกเขากลับไปที่lan guinéeแท้จริงกินีหรือแอฟริกาโดยทั่วไปเป็นชีวิตหลังความตายที่พวกเขาสามารถเป็นอิสระ แม้ว่าการฆ่าตัวตายเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่ทาสผู้ที่เอาชีวิตของตัวเองจะไม่ได้รับอนุญาตให้กลับไปลานGuinée แต่พวกเขากลับถูกประณามเพื่อหลบสวน Hispaniola ชั่วนิรันดร์ทาสที่ตายในครั้งเดียวปฏิเสธร่างของพวกเขาเองและยังติดอยู่ภายในพวกมัน - ซอมบี้ไร้วิญญาณ

สนับสนุนโดย pussy888

หลังจากการปฏิวัติเฮติในปี 1804 และสิ้นสุดอาณานิคมของฝรั่งเศสซอมบี้ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของนิทานพื้นบ้านของเฮติ ตำนานวิวัฒนาการเล็กน้อยและถูกพับลงในศาสนาวูดูกับชาวเฮติที่เชื่อว่าซอมบี้เป็นศพที่ระทมทุกข์โดยหมอและนักบวชวูดู หมอผีหรือที่รู้จักกันในนามbokorใช้เวทมนตร์ที่ไร้เดียงสาของพวกเขาเป็นแรงงานฟรีหรือเพื่อทำงานที่เลวร้าย นี่คือซอมบี้หลังยุคอาณานิคมซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของประเทศที่ถูกสิงสู่โดยมรดกของการเป็นทาสและไม่เคยระมัดระวังการกลับเป็นซ้ำ ในขณะที่ศาสตราจารย์ UC Irvine Amy Wilentz ได้ชี้ให้เห็นในงานเขียนของเธอเกี่ยวกับซอมบี้หลายต่อหลายครั้งหลังจากการปฏิวัติเฮติเดินโซเซไปที่ทาสซาบซึ้ง ซอมบี้ของศาสนาลัทธิชาวไฮติเป็นตัวแทนของความวิตกกังวลในการเป็นทาสที่ร้าวรานมากยิ่งขึ้นเมื่อผสมกับสิ่งลึกลับต่างๆของพ่อมดและพ่อมดแม่มด แม้กระนั้นรากของซอมบี้ในความน่ากลัวของการเป็นทาสกำลังเผชิญกับการเจือจางอยู่แล้ว

มันอยู่ในรูปแบบนี้ - วูดูโบกอร์และมนต์ดำ - ว่าตำนานของชาวเฮติข้ามเส้นทางแรกกับวัฒนธรรมอเมริกันในซอมบี้สีขาวดังกล่าวข้างต้น ถึงแม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะไม่เริ่มแปลงร่างมนุษย์ในทางที่ภาพยนตร์ของโรเมโรและโรงงานอุตสาหกรรมซอมบี้ที่ตามมาจะโดดเด่น แต่ก็มีชื่อเสียงสำหรับการเปิดตัวคนผิวขาวในฐานะผู้ interlopers ในตำนานซอมบี้ จะใช้เวลาอีกสองสามทศวรรษหรือมากกว่านั้น แต่ในที่สุดความทรงจำเกี่ยวกับประวัติศาสตร์อาณานิคมของเฮติและความทุกข์ทรมานที่เกิดขึ้น - ชาวแอฟริกันหลายล้านคนทำงานในหลุมฝังศพ - จะถูกตัดออกจากตำนานซอมบี้ให้ดี

ในปี 2554 เจมส์พาร์คเกอร์ในมหาสมุทรแอตแลนติกระบุว่าซอมบี้ได้แทรกซึมเข้าไปในจิตวิญญาณของวัฒนธรรมป๊อปอย่างถ่องแท้ แต่เขาก็แยกแยะการตีของThe Walking Deadของ AMC สำหรับ รอบปฐมทัศน์ฤดูกาลที่หกของการแสดงมีผู้ชมประมาณ 20 ล้านคนและมะเร็ง, กลัวความตายเดินออกมาในเดือนสิงหาคมที่จะบันทึกเรตติ้ง The Walking Deadจะมากหรือน้อยสุดยอดของความบ้าคลั่งผีดิบไม่รู้จักเหนื่อยบัดนี้เป็นซูเปอร์โนวาวัฒนธรรมที่แทรกซึมทุกอย่างจากการ์ตูนและวิดีโอเกมกับประวัติศาสตร์วรรณกรรมและCDC ตัวเองซึ่งมีส่วนหนึ่งที่ทุ่มเทของมันเว็บไซต์เพื่อ“ เตรียมความพร้อมสำหรับซอมบี้” ซอมบี้ไม่ได้เป็นคำอธิบายเกี่ยวกับวัฒนธรรมผู้บริโภคอีกต่อไปเหมือนในสมัยก่อนที่ Halcyon ของDawn of the Dead ; มันบริโภควัฒนธรรมผู้บริโภค