เชอร์รี่

 เชอร์รี่

 เชอร์รี่ใด ๆ ของต่าง ๆต้นไม้ s ที่อยู่ในสกุลPrunusและกินของพวกเขาผลไม้ s การผลิตเชิงพาณิชย์รวมถึงเชอร์รี่เปรี้ยว ( Prunus cerasus ) ซึ่งเป็นแช่แข็งหรือกระป๋องและใช้ในซอสปรุงรสและขนมอบและเชอร์รี่หวาน ( พี avium ) ซึ่งมักจะมีการบริโภคสดและเป็นประเภทหลักที่เก็บรักษาไว้ในจริงหรือเลียนแบบเหล้ากลั่นเหล้า มีหลายสายพันธุ์ที่ปลูกเป็นเครื่องประดับสำหรับดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิที่อุดมสมบูรณ์และไม้สีแดงเข้มของเชอร์รี่บางสายพันธุ์ได้รับความนิยมเป็นพิเศษสำหรับการผลิตเฟอร์นิเจอร์ชั้นดี

 เชอร์รี่สปีชีส์ส่วนใหญ่มีถิ่นกำเนิดในซีกโลกเหนือซึ่งพวกมันเติบโตอย่างกว้างขวาง บางคน 10 ถึง 12 สายพันธุ์ที่ได้รับการยอมรับในทวีปอเมริกาเหนือและจำนวนที่คล้ายกันในยุโรป อย่างไรก็ตามความเข้มข้นของสายพันธุ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดดูเหมือนจะอยู่ในเอเชียตะวันออก ถิ่นกำเนิดของสายพันธุ์ที่เชอร์รี่ที่ปลูกนั้นเชื่อกันว่าเป็นเอเชียตะวันตกและยุโรปตะวันออกจากทะเลแคสเปียนไปจนถึงคาบสมุทรบอลข่าน

สนับสนุนโดย pussy888thai

pussy888 เป็นเว็ปที่ดีที่สุด

 เชอร์รี่สามประเภทส่วนใหญ่จะปลูกเพื่อผลไม้: เชอร์รี่หวาน, เชอร์รี่เปรี้ยวและเติบโตขึ้นในระดับที่เล็กกว่าดุ๊กซึ่งเป็นเชอร์รี่เชอร์รี่เปรี้ยวหวาน ต้นเชอร์รี่หวานมีขนาดใหญ่และค่อนข้างตั้งตรงสูงถึง 11 เมตร (36 ฟุต) ผลไม้เป็นdrupeเนื้อ(ผลไม้หิน) ที่โดยทั่วไปจะมีรูปหัวใจเกือบกลมประมาณ 2 ซม. (1 นิ้ว) ในเส้นผ่าศูนย์กลางและแตกต่างกันไปในสีจากสีเหลืองผ่านสีแดงเป็นสีดำเกือบ ปริมาณกรดของเชอร์รี่หวานอยู่ในระดับต่ำ ปริมาณกรดที่สูงขึ้นของเชอร์รี่เปรี้ยวจะทำให้เกิดรสเปรี้ยวที่เป็นเอกลักษณ์ ต้นเชอร์รี่เปรี้ยวมีขนาดเล็กสูงไม่เกิน 5 เมตร (16 ฟุต) ผลไม้เป็นทรงกลมเพื่อกำจัดรูปร่างโดยทั่วไปมีสีแดงเข้มและมีกรดมากจนไม่น่าดึงดูดสำหรับการรับประทานสด

 เชอร์รี่ดยุคอยู่ตรงกลางทั้งในลักษณะต้นไม้และผลไม้ ผลของพันธุ์ทั้งหมดให้วิตามินและขนาดเล็กปริมาณของแร่ธาตุเช่นแคลเซียมและฟอสฟอรัส เชอร์รี่หวาน sweet เชอร์รี่ คลัสเตอร์ของเชอร์รี่หวาน ( Prunus avium ) เชอร์รี่หวานมีการปลูกในเชิงพาณิชย์และกินสดทั่วไป AdstockRF 00:00 เชอร์รี่มีการปลูกในทุกพื้นที่ของโลกที่มีอุณหภูมิในฤดูหนาวไม่รุนแรงจนเกินไปและในช่วงฤดูร้อนมีอุณหภูมิปานกลาง พวกเขาต้องการความเย็นในฤดูหนาวเพื่อเบ่งบานในฤดูใบไม้ผลิ ต้นไม้บานค่อนข้างเร็วในฤดูใบไม้ผลิหลังจากลูกพีชและเร็วกว่าแอปเปิ้ล ในเอเชียโดยเฉพาะญี่ปุ่นได้เลือกพันธุ์เชอร์รี่เพื่อความงามของดอกไม้และส่วนใหญ่ไม่ได้ตั้งผลไม้ เครื่องประดับที่สวยงามเหล่านี้มีจุดเด่นในสวนหลายแห่งและหลังจากนั้นประมาณ 1900 ได้มีการเผยแพร่อย่างกว้างขวางไปทั่วบริเวณที่มีอุณหภูมิปานกลางในอเมริกาเหนือและยุโรป เชอร์รี่ญี่ปุ่นกำลังออกดอกรอบ ๆ Tidal Basin ในวอชิงตันดีซีถูกนำเสนอโดยนายกเทศมนตรีของกรุงโตเกียวในปี 1912